(Kebule kasebulna nganggo bumbung wungwang, kapenerna omahe kang sinedya, anggone ngetjakake wajah sore bubar magrib).
"Pandang
pandeleng, panduduting rasa, rasane si . . . .nunggal rasaku, roche si .
. . . nunggal rocliku, ja aku kang mengkoni urip ini kabeh, sineksenan
Muchammad-Rasul”
Langganan:
Posting Komentar (Atom)
0 komentar:
Posting Komentar